۱۳ مطلب با کلمهی کلیدی «کسب و کار» ثبت شده است
در این پست به 20 روش استفاده از داده های GIS در تجارت و زندگی روزمره می پردازیم:
- تهیه نقشه
یکی از مهم ترین و در واقع اصلی ترین قابلیت GIS تهیه نقشه های کاربردی است.در واقع از GIS برای ارائه تفسیر بصری از داده ها استفاده می شود.چون بشر امروزی دیگر بی تاب و بی حوصله است و می خواهد همه چیز را زود و راحت بفهمد و د رمدت زمان کم،که GIS با نقشه کردن داده ها و تبدیل اطلاعات به فضای بصری زیبا و قابل دید می تواند یک مزیت رقابتی در بین دیگر علوم باشد.
Google Maps نمونه ای عالی از راه حل تهیه نقشه GIS مبتنی بر وب است که افراد برای اهداف ناوبری و حمل و نقل روزمره از آن استفاده می کنند. با این حال ، فناوری GIS هوشمند به کمک هوش مصنوعی به طرز چشمگیری پیشرفت کرده است و در محصولاتی مانند GeoViewer نوبل استفاده می شود ، که به شهرها ، شهرداری ها و صنعت خصوصی کمک می کند تا نگاه عمیق تری به دارایی های خود در این زمینه داشته باشد.
- تحلیل شبکه
سازمان ها می توانند داده های جغرافیایی را در فعالیت های پیچیده طراحی شبکه ، بهینه سازی ، برنامه ریزی و نگهداری کنند. این داده ها فرآیندهای ارتباط از راه دور را از طریق خدمات مدیریت بهتر مشتری و موقعیت مکانی بهبود می بخشد.از جمله سازمان هایی که دائما از این خدمات استفاده می کنند را می توان به شرکت های برق منطقه ،شرکت آب منطقه ای،شرکت مخابرات ، نفت، گاز و شهرداری ها و زارت راه و ترابری نام برد که همه داده های آن ها بر بستر شبکه است و GIS ابزاری قدرتمند در این شرکت ها و ادارات محسوب می شود.
- تحلیل حوادث
داده های GIS به شناسایی مکان های حادثه خیز کمک می کند و شبکه های جاده ای با استفاده از اطلاعات داده ها می توانند بهینه شوند. این اطلاعات به بهبود اقدامات ایمنی در جاده ها کمک می کند و مدیریت بهتر ترافیک را امکان پذیر می کند.علاوه بر این سیستم های اطلاعات جغرافیایی در هر مکان حادثه خیزی مثل سیلاب،زلزله،طوفان،آتش سوزی و….می توانند نقش بسزایی در مدیریت چنین بحران هایی داشته باشند.
4. برنامه ریزی شهری
داده های GIS رشد شهری و جهت رو به گسترش شهر ها را تحلیل می کند. در صورت استفاده مناسب ، می تواند با در نظر گرفتن عوامل مختلفی که برای موفقیت در ساخت و ساز موفقیت آمیز است ، مکان های جدیدی را برای توسعه بیشتر کشف و شناسایی می کند.الگوریتم های مکان یابی در سیستم های اطلاعات جغرافیایی چنین نقشی را به خوبی ایفا می کنند و امروزه در همه سازمان ها و ادارات و شرکت های خصوصی استفاده می شود.از مکان یابی پارکینگ ها گرفته تا مکان یابی سد و ….
5. برنامه ریزی حمل و نقل
داده های GIS معمولاً برای مدیریت مسائل حمل و نقل استفاده می شود. با افزودن داده های زیست محیطی و موضعی در یک بستر GIS ، شرکت ها می توانند برای یک مسیر جدید جاده ای یا ریلی برنامه ریزی کنند.نقاط حادثه خیز را تشخیص داده و از صدمات ناشی از حمل و نقل بکاهند.داده های مکانی GIS می توانند با توابع خاص خود به کاهش ترافیک شهرها کمک شایانی کنند.
- تحلیل اثرات زیست محیطی
داده های جمع آوری شده از طریق برنامه های GIS برای حفظ منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست بسیار حیاتی است. اظهارات تأثیر ، میزان تأثیر انسان بر محیط زیست را ارزیابی می کند ، که ادغام GIS و RSبه آن کمک شایانی می کند تا اثرات زیست محیطی را بهتر نشان نشان دهد.
- کشاورزی دقیق
داده های GIS در کنار تجزیه و تحلیل داده های خاک به شیوه ای پیشرفته ، به ایجاد تکنیک های کشاورزی کارآمدتر کمک می کند. این می تواند باعث افزایش تولید مواد غذایی در مناطق مختلف جهان شود.امروزه کشاورزی دقیق به کمک GIS در جهان به رشد خود ادامه می دهد و روز به روز بر طرفداران آن اضافه می شود.
8. مدیریت و کاهش بحران
سیستم های مؤثر GIS از محیط زیست محافظت می کنند و برای کمک به مدیریت ریسک و بحران توسعه یافته اند.با توجه به اینکه در جهان روز به روز بر بحران ها اضافه می شود ،نقش GIS روز به روز پر رنگ تر می شود.امروزه در سرتاسر جهان همه بخش های مدیریت بحران و ریسک ادارات از داده های GIS برای تحلیل مدیریت بحران و ریسک خود استفاده می کنند.داده های GIS در کاهش خسارات ناشی از بلایای طبیعی نقش موثر و کارآمدی را بازی می کنند.
- پیمایش
نقشه های ناوبری مبتنی بر وب از داده های GIS برای ارائه اطلاعات مفید به عموم مردم استفاده می کنند. نقشه های وب به طور مرتب در هر ثانیه و هر ساعات به کمک سامانه های GIS به روز می شوند و به طور مداوم در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرند.علاوه بر این سرعت اشتراگ گذاری داده های توسط Webgis و GISmobileبسیار سریع و در دسترس مردم عادی قرار می گیرد.
- تخمین خسارت سیل
دولت ها از داده های GIS برای ترسیم مناطق خطرناک سیل استفاده می کنند و می توانند از این اطلاعات برای هماهنگی اقدامات امدادی استفاده کنند.
- مدیریت منابع طبیعی
با کمک اطلاعات GIS ، جنگل ها می توانند به طور مناسب نگهداری و مدیریت شوند. این امر به ویژه برای تخصیص و توزیع جغرافیایی آب ، یکی از مهمترین ترکیبات محیطی بسیار مهم است.
- بانکداری
بانکداری تکامل یافته و به بازار محور تبدیل شده است ، و موفقیت بانک عمدتاً به توانایی آن در ارائه خدمات مشتری مکان محور بستگی دارد. داده های GIS نقش اساسی در برنامه ریزی ، سازماندهی و تصمیم گیری در صنعت بانکداری دارد.
- مالیات
داده های GIS به حل مشکلات مالیات و به حداکثر رساندن درآمد دولت کمک می کند. برای مجوزهای ساختمان و مهندسی استفاده می شود و سیستمی برای مدیریت مالیات بر دارایی بر اساس جغرافیایی ارائه می دهد.
- نقشه برداری
نقشه برداری شامل اندازه گیری مکان اشیاء روی زمین است و سازمان های بیشتری برای این کار از سیستم های ماهواره ای ناوبری جهانی (GNSS) استفاده می کنند. این داده های موجود در یک سیستم GIS می توانند منطقه را تخمین زده و نقشه های دیجیتالی را تهیه کنند.
- زمین شناسی
زمین شناسان از داده های GIS برای تجزیه و تحلیل خاک ، ارزیابی اطلاعات لرزه ای و ایجاد نمایشگرهای سه بعدی از ویژگی های جغرافیایی استفاده می کنند. همچنین می توان از آن برای تجزیه و تحلیل خصوصیات سنگ و شناسایی بهترین مکان برای عملکردهای مختلف استفاده کرد.
- مدیریت و نگهداری دارایی ها
اطلاعات GIS به سازمانها کمک می کند تا با منابع محدود کارآمدتر شوند. با درک جمعیت در معرض خطر ، برنامه ریزان می توانند منابع را به طور کارآمد تخصیص دهند.
17. برنامه ریزی و توسعه جامعه
داده های GIS به ما کمک می کند تا چالش های جهانی را درک و برآورده سازیم. با پیشرفت فناوری GIS ، برنامه های مختلف ابتکاری در بخش برنامه ریزی وجود دارد. از ابزارهای GIS می توان برای ادغام هوش جغرافیایی در فرآیندهای برنامه ریزی استفاده کرد واز این پتانسیل برخوردارند که نحوه تفکر و رفتار ما را تغییر دهد.
18. صنایع لبنی
صنایع لبنی از داده های GIS برای توزیع ، تولید و شناسایی محل مغازه ها استفاده می کنند. این یک ابزار مفید برای برنامه ریزی در زمینه مدیریت مزرعه لبنیات است و امکان تصمیم گیری بهتر را فراهم می کند.
- مدیریت آب
در دسترس بودن آب به طور مستقیم بر تولید محصول در منطقه معین تأثیر می گذارد. داده های GIS می توانند محصولات قابل توجهی را شناسایی کرده و عملکرد را تعیین کنند ، که شامل تکنیکهای کارآمد برای حوزه مکانی و زمانی است.
- کنترل و مدیریت آفات
کنترل آفات برای تولید محصولات کشاورزی ضروری است ، و فناوری اطلاعات جغرافیایی نقش مهمی در ترسیم مناطق آلوده دارد. در نتیجه سازمانها می توانند برنامه های مؤثرتری برای مدیریت آفات ایجاد کنند.
در این بخش به برسی هریک از مراحل مدیریت نوآوری میپردازیم.
مرحله ۱: ایدهها
نوآوری همواره با جستوجو برای یافتن امکانات تازه آغاز میشود تا بتوان از آنها ایدههایی استخراج و ارزیابی کرد. امکانات تازه میتوانند هریک از موارد زیر باشند:
- درخواستهای برآوردهنشدهی مشتریان؛
- معضلات مشتریان؛
- بازارهای احتمالیِ جدید؛
- یک راهکارِ فنی.
مسیرهای بیشماری برای رهیافت امکانهای تازه وجود دارد ولی آنها را میتوان در دو رویکرد کلی دستهبندی کرد:
۱. جستوجوی هدفمند
در این رویکرد، جستوجو برای یافتن پتانسیلهای تازه در محدودهی زمینههای از پیش تعیینشده و برمبنای راهبردِ نوآوری سازمان انجام میگیرد. روشهای رایج در این رویکرد شامل برگزاری کارگروههای خلاقیت درمورد موضوعی خاص، برگزاری کارگروه با کاربران پیشرو (LEAD Users) و مسابقات ایده پردازی هستند. کاربران پیشرو به آن دسته از کاربران اطلاق میشود که به دلایلِ مختلف از جمله علاقه یا مدت زمانِ استفادهی بیشتر، قبل از عموم مشتریان نیازهای جدید را درک میکنند.
۲. رویکرد تصادفی
گاه پتانسیلهای تازه بهصورت تصادفی دریافت و ثبت میشوند. برای مثال یک فناوریِ جدید در حین جستوجوها پیدا میشود یا کارکنان حین بررسی پیشنهادها یا براساس بازتاب مشتریان امکان تازهای مییابند.
قدم بعدی ثبت امکانهای تازه بهعنوان ایده است. برای این کار میتوان شرح مختصری از ایدهی اولیه، دلیلِ اهمیت و کاربرد آن را برای سازمان تبیین نمود. در صورت لزوم، رسم یک طرح اولیهی ساده میتواند به تبیین بهترِ ایده کمک کند.
قدم نهایی در این مرحله ارزشگذاری ایدههاست. یک گروه تصمیمگیری بر مبنای مجموعه ضوابط تعیینشدهی سازمان، منافع و امکانپذیری هر ایده را محاسبه و بر مبنای آن هر ایده را اولویت بندی میکند. نتیجهی مرحلهی اول، فهرستی از ایدهها، اهداف و چشمانداز مربوط به هریک از آنهاست.
مرحله ۲: تبیین مدل مفهومی
این مرحله شامل انجام ارزیابیهای دقیق و گسترده بهمنظور جمعآوری همهی اطلاعات ممکن درمورد ایده و بررسیهای بیشتر است. در این مرحله به ایدهها عینیت بیشتری بخشیده میشود و اهداف و اثراتشان بهتر نمایان میگردد. برای این منظور، مراحل زیر انجام میشوند:
- نیازسنجی بازار و مشتریان؛
- امکانسنجی بازارهای هدف از جمله اندازه و جذابیت بازار؛
- موقعیتها و مزیت رقابتی احتمالی؛
- مخاطرات و امکانپذیری از جمله امکانسنجی فنی و مشکلات ورود به بازار؛
- چارچوب و شرایط از جمله قوانین، استانداردها و حق انحصار.
مهمترین و گستردهترین قدم در مرحلهی مدل مفهومی، سنجش نیاز مشتری است. بهطورکلی هر ایدهی مطرحشده، باید نسبت به خواستههای کنونی مشتری، درخواستها و نیازهای بیپاسخ مشتری، موقعیتهای جدید و اهمیت آنها برای مشتری سنجیده شود.
بهکارگیری روشهای منسجم و پیشرفته، به درکِ هرچه بیشترِ نیازهای مشتری منجر میشود. مصاحبه با مشتریان و گروههای مقصد، برگزاری کارگروه با مشتریان پیشرو و ثبت مشاهدات آنها، نمونههایی از این روشهاست.
کاربران پیشرو بهدلیل اِشراف بر محصول، بهترین منبع دریافت خواستههای مشتریان هستند زیرا آنها تجربهی بیشتر و حتی ایدهها و راهحلهای خود را دارند که میتواند در مرحلهی سنجش نیازها مورد بهرهبرداری قرار بگیرد.
کتهی حائز اهمیت این است که پروژهی نوآوری عملا در این مرحله آغاز شده است بنابراین باید با استفاده از ابزارهای مدیریت پروژه، پیشرفت آن را رصد نمود.
بر مبنای همهی این ارزیابیها، مدل مفهومی با تمرکز بر تبیین راهکار، نحوهی اجرا و بازاریابی آماده میشود. راهکار شامل ویژگیهای محصول جدید است که در این مرحله بهصورت توصیفی، مدل و نمونهی طرح اولیه معرفی میشوند. همچنین در این مرحله مشخص کردن مسیر یک اجرای موفق و امکانپذیر با تبیین نحوهی تأمین، تولید و تجهیز لازم است.
بهترین محصولات هم اگر بهدرستی به بازارهای مقصد معرفی نشوند، کاری از پیش نخواهند برد بنابراین برنامه بازاریابی از اهمیت بالایی برخوردار است. در مرحلهی مدل مفهومی، راهبردِ محصول تبیین میشود. این شامل تعیین جایگاه محصول در بازار، تبیین نقطه تمایز محصول (USP)، نحوهی معرفی محصول در بازارهای هدف، روش قیمت گذاری و مسیرهای فروش احتمالی است. آنچه در این مرحله تهیه میشود، پایهی بازاریابی و توزیع محصول در چرخهی تولید و توزیع محصول خواهد بود. سپس مدل مفهومیِ آمادهشده، ارزیابی میشود و در صورت لزوم، اصلاحاتی در آن اعمال میشود.
بوم مدل کسب و کار که الکساندر اوستروالدر و ایوس پیگنر معرفی کردند، ابزار جامعی برای مفهومسازی معرفی میکند.
یک ایده از زمانی که بهوجود میآید تا زمانی که به محصول نهایی تبدیل میشود، همواره در حال تحول است و هرقدر هم بینقص باشد، در مرحلهی اجرا و عرضه با تغییراتی روبهرو خواهد شد. بهترین روش برای غلبه بر اثرات این موضوع، پیروی از رویکرد چرخهای (Iterative) است. بر مبنای این رویکرد، در تمامی مراحل با بازههای زمانی کوتاه، نتایج کار اعم از مستندات، نمونهها و محصول تولیدشده در معرض بررسی و بازخورد تیمهای داخلی مشتریان (تعدادی یا همهی آنها) قرار میگیرد و فرایندها، محصولات و خدمات با استفاده از نظرات و بازتابها اجرا و اصلاح میشود تا به بهترین نحو خواستهی مشتری را اجابت کنند. این روش مخاطرات و هزینههای ناشی از تفاوت میان درخواستِ مشتریان و محصولِ نهایی را کاهش میدهد.
مرحله ۳: اجرا
با استفاده از نتایج مرحلهی دوم (مدل مفهومی) در مرحلهی اجرا، محصول برای ارائه به بازار، تولید و آماده میشود. این شامل ساخت نمونههای اولیه، انجام آزمونهای گوناگون و اصلاح محصول تا رسیدن به کیفیت مورد انتظار است. نکتهی مهم در پروژههای نوآوری تمرکز بر آزمایش محصول با کاربران واقعی و در شرایط واقعی است تا اطمینان حاصل شود محصول تولیدشده بازتابی واقعی از کاربران دریافت میکند.
هنگامی که محصول به بلوغ لازم رسید، آمادهی عرضه به بازار است. همانطور که اشاره شد، بهترین رویکرد، رویکرد چرخهای است تا اطمینان حاصل شود محصول در هر مرحله توسط کاربران استفاده و تأیید میشود.
علاوه بر اجرا و تولید محصول، در این مرحله مواردی همچون مشخصات فنی، راهنمای نحوهی تولید و استفاده و سایر مستندات مشابه آماده میشوند.
مرحله ۴: بازاریابی
آخرین مرحله، ارائهی محصول به مشتریان است. طبعا محصول باید آمادهی عرضه باشد و این امر نیاز به چرخهی تأمین، تولید و تجهیز دارد. بازاریابی فنِ مشتاق کردن کاربران و سپس عرضهی محصولات و کسب رضایت آنهاست. در قالب پروژههای نوآوری همهی افراد سازمان باید آمادهی ارائهی محصول با بهترین کیفیت باشند بنابراین لازم است که علاوه بر داشتن برنامهریزی منسجم برای عرضه و فروش و پشتیبانی، همهی واحدها از جمله بازاریابی و فروش باید برای ارائهی محصول به بازار آموزش ببینند و همراهی لازم را داشته باشند. مدیریت نوآوری سازوکاری برای عرضهی محصولات و خدمات نوین است ولی اصول پایهای مدیریت تولید از جمله ارزشگذاری مستمر و پویش بازتاب مشتری یا سایر ارزیابیها کماکان انجام میشوند تا فروش، سود و رضایت مشتری افزایش یابد. یکی از روشهای رایج بازاریابی، مدل آمیخته بازاریابی (Marketing Mix) یا ۴P (محصول، جایگاه، عرضه و قیمت) است.
در انتهای مراحل مدیریت نوآوری، محصول به بخش مدیریت محصولات و خدمات سپرده میشود.
منبع: وب سایت چطور
تعریف نوآوری
ریشهی کلمهی نوآوری (innovation) در زبان لاتین از کلمهی «innovare» میآید که به معنای تازه شدن است. از نقطهنظر اقتصادی، نوآوری به هر پدیدهی تازهای گفته میشود که سازمان یا جامعه از آن نفع میبرد.
نوآوری اغلب با دو مفهوم ایده و اختراع مرتبط است. ایده را میتوان جرقهی فکری خلاقانه درمورد یک موضوع دانست. اختراع هم پدید آوردن چیزی تازه است، اما نوآوری یعنی تمرکز برای رسیدن به راهکاری تازه برای محصول یا فرایندی که از قبل وجود دارد.
مدیریت نوآوری
مدیریت نوآوری رویکردی نظاممند برای اولویت دادن به نوآوری در سازمان است و شامل مراحل برنامه ریزی، سازماندهی، مدیریت و کنترل است و شامل همهی ابزارها و روشهای پیشبرد و بهرهبرداری از نوآوری در سازمان است. هدف مدیریت نوآوری میتواند هریک از موارد زیر باشد:
- تولید محصولات و خدمات نوین برای حضور در بازارهای جدید؛
- بهبود محصولات و خدمات برای پیشی گرفتن از رقبا؛
- بهبود فرایندهای داخلی برای تقویت سازمان و کاهش هزینهها؛
- توسعهی روشهای جدید کسبوکار بهمنظور درآمدزایی از مسیرهای جدید.
شالودهی مدیریت نوآوری
مدیریت نوآوری مبتنی بر دو پایهی اصلی است؛
- فراهم کردن چارچوبی برای تبدیل ایدهها به نوآوری و اجرای آنها. این شامل فعالیتهایی در جهت توسعهی سازمانی است که به نهادینه کردن فرهنگ نوآوری میانجامد.
- تمرکز بر خودِ نوآوری که شامل تحقیقاتِ فعال، توسعه و اجرای ایدهها و سایر فعالیتهای مرتبط از جمله مدیریت خلاقیت و مدیریت پروژه است.
محدودهی مدیریت نوآوری
مبحث نوآوری زمینههای متنوعی دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره میکنیم.
- مدیریت آینده: شناسایی موقعیتها، روندها و مخاطرات پیشِ رویِ سازمان؛
- تدوین راهبرد و برنامهریزی فعالیتهای مرتبط با نوآوری از جمله نقشهی مسیر نوآوری؛
- سازماندهی و تعیین وظایف در حوزهی مدیریت نوآوری از جمله ساختار تصمیمگیری و تعیین مسئولیتها؛
- مدیریت ایدهها، چارچوبی برای دریافت، تدوین و ارزیابی ایدهها؛
- مدیریت مراحل نوآوری، شامل مراحل تبدیل یک ایدهی جدید به یک محصول نوآورانه، ساخت مدل مفهومی، طرح تجاری، تدوین راهکار، نمونهسازی، اجرا و بازاریابی؛
- ایجاد بستری فرهنگی و ارج نهادن به نوآوری؛
- مدیریت جامع و تدوین معیار سنجش نوآوری، برای ارزشگذاری و سنجش فعالیتهای مرتبط در سطح سازمان؛
- سازوکاری برای مدیریت حقوق انحصاری و حقِ مالکیت؛
- ایجاد شبکههای جدید برای بهرهبردای از منابع و ظرفیتهای برونسازمانی؛
- مدیریت تحول در ذیل پروژههای نوآوری.
نکتهی مهم آن است که نوآوری به بخش یا واحد مشخصی در سازمان محدود نمیشود و دامنهی فعالیت آن بهاندازهی گستردگی همهی بخشهای سازمان است.
مراحل مدیریت نوآوری
فرایند نوآوری به چهار مرحلهی اصلی تقسیم میشود:
- ایده: جمعآوری نوآوریهای بالقوه، ریشهیابی ایدهها، ارزیابی و سپس عرضهی ایدهها؛
- تبیین مدل مفهومی: بررسی و ارزیابی گسترده و دقیق و سپس توسعهی مدل مفهومی برای رسیدن به راهکار، اجرا و بازاریابی؛
- اجرا: اجرا و آزمودن راهکار برای رسیدن به محصول نهایی؛
- بازاریابی: همهی مراحل مرتبط با برانگیختن و سپس برآوردن نیاز مشتری شامل تأمین، تولید، تجهیز، بازاریابی و فروش.
شاخصهی مراحل اول و دوم، خلاقانهتر بودن آنها و همچنین داشتنِ چارچوب آزادتر است و در عوض، مراحل سوم و چهارم فرایندمدار و متمرکز هستند. اجرای هریک از این مراحل، به میزان گستردگی سازمان بستگی دارد. برای مثال معمولا سازمانهای بزرگ، نظام ارزیابی پیچیدهتر و فرایند تصمیمگیری چندلایه دارند که به پیچیدگی مراحل اول و دوم میانجامد و در شرکتهای فناوری بهدلیل تولید محصولات دانشمحور، مرحلهی سوم پیچیدهتر و گستردهتر از سایر مراحل است. در شرکتهای خدماتی نیز مرحلهی چهارم دارای پیچیدگی بیشتری است. در بخش دوم به بررسی هریک از مراحل مدیریت نوآوری میپردازیم.
منبع: وب سایت چطور